Kończewo

Sołectwo Kończewo liczy 588 mieszkańców wg stanu na dzień 30.09.2024r.

Położona jest w środkowej części Gminy Kobylnica, przy drodze powiatowej Łosino-Barcino.
Sołectwo zostało założone w 1946 roku. Obszar sołectwa obejmuje miejscowość Kończewo. Siedzibą organów sołectwa jest miejscowość Kończewo. Na terenie sołectwa działa Szkoła Podstawowa im. Jana Kochanowskiego.

Sołtys

• Pan Przemysław Fiecek

Rada Sołecka

• Pani Joanna Buryło
• Pani Agnieszka Orczykowska
• Pani Natalia Fiecek
• Pan Robert Gortat
• Pan Sebastian Modziński

Rys historyczny 

Pierwotnie wieś tę nazywano Cenczowe (1301), później Koneschow (1392), Konesowo i Koniszewo. Etymologia wiąże się z nazwą osobową Konisz. Ostatnia niemiecka nazwa brzmiała Kunsow. Pierwsze wzmianki dotyczące Kończewa pojawiają się już w średniowieczu i są związane ze znajdującym się w pobliżu wzniesieniem zwanym Schlossberg, na którym wznosił się zamek rycerski.

W 1301 roku właścicielem wsi był Mathausvon Schlawe, w 1393 roku wymienia się braci Laurenza i Darseka Koske, przodków rodziny von Zitzewitz. Od XV wieku zamkiem i wsią władała rodzina von Massow. W początkach XVIII wieku właścicielem Kończewa był kapitan Erdman Casinier von Massow, potem jego syn Ewald Heinrich von Massow, który w 1748 roku sprzedał majątek rotmistrzowi Hansowi Weidigow von Massow z Ostrowca pod Sławnem. Ten w 1750 roku przekazał Kończewo swemu synowi, pułkownikowi Friedrichowi Eugenowi von Massow.

 W 1784 roku właścicielem był jego syn, chorąży regimentu brunszwickiego księcia Leopolda, Anton Wilhelm von Massow. W 1804 roku Kończewo było własnością Franza Georga von Kleista, w 1861 roku zostało zakupione za 93 tysiące talarów przez rodzinę von Mannteuffel.

Do 1876 roku Kończewo oraz pobliskie Kwakowo i Sierakowo należały do powiatu Miastko, dopiero tegoż roku zostały administracyjnie podporządkowane powiatowi w Słupsku. Prawdopodobnie w latach 70. XIX stulecia majątek przeszedł w ręce rodziny von Siemers, pochodzenia mieszczańskiego. Kolejnymi właścicielami wsi z tego rodu byli, odnotowani w księgach adresowych w latach 1914, 1920 i 1928 Hans Siemers, a przed 1945 rokiem – Hans Joachim Siemers. W 1892 roku całkowita powierzchnia majątku wynosiła 551 hektarów, w tym 413 ha pól uprawnych. W tym czasie majątek nie był jeszcze uprzemysłowiony. W 1914 roku, za czasów Hansa Siemersa, jego powierzchnia wzrosła do 671 hektarów, z których 500 ha zajmowały pola uprawne. Majątek posiadał już własną siłownię elektryczną i płatkarnię oraz był udziałowcem w spółkowych krochmalniach i w mleczarni. W 1938 roku powierzchnia majątku wynosiła 504 hektary.

Do 1945 roku funkcjonowała krochmalnia. W spisie z 1942 roku wymienia się gospodę Christiana Epingera, zakład produkcji płatków ziemniaczanych H. Siemersa, sklep z artykułami kolonialnymi Willy’ego Koepnera i stolarnię Paula. W przedwojennym Kończewie funkcjonowała szkoła wiejska, w której uczyło się 56 dzieci, a ostatnim wymienionym nauczycielem był Erich Nase.

Zespół pałacowo-folwarczny złożony jest z trzech odrębnych, funkcjonalnych części: rezydencjalnej z pałacem i parkiem, folwarku oraz rozproszonej wśród zabudowy wiejskiej kolonii dawnych robotników folwarcznych. Dwie pierwsze zajmują zwarty teren o nieregularnym kształcie, położony na północnym skraju wsi. Część rezydencjalna wypełnia północno-wschodni fragment zespołu.