Reblino, Reblinko

Sołectwo Reblino liczy 322 mieszkańców wg stanu na dzień 30.09.2024r.

Położone jest w północno-zachodniej części Gminy Kobylnica w odległości około 0,5 km od drogi krajowej wiodącej z Gdańska do Szczecina przy odchodzącej od niej drodze powiatowej do Wrzącej i dalej do Tychowa i oddalone jest 5 km od centrum Kobylnicy, 11 km od Słupska i 17 km od Sławna.
Teren wokół wsi lekko falisty, a najwyższym punktem jest wzniesienie o wysokości 45 m zwane przez miejscowych mieszkańców Lisią Górą. Wiejskie zabudowania otoczone są polami uprawnymi. W skład sołectwa wchodzi miejscowość Reblino licząca 287 mieszkańców (wg stanu na dzień 30.06.2024r.) i Reblinko liczące 33 mieszkańców (wg stanu na dzień 30.09.2024r.) zlokalizowane przy drodze krajowej Gdańsk - Szczecin pomiędzy Bolesławicami a Reblinem.

Sołtys

• Pani Marzena Kaczor

Rada Sołecka

• Pani Alicja Markiewicz
• Pani Agnieszka Maszk
• Pani Milena Keil
• Pan Krzysztof Startek
• Pan Andrzej Środa

Sołectwo zostało założone w 1952 roku. Obszar sołectwa obejmuje miejscowości Reblino i Reblinko. Siedzibą organów sołectwa jest miejscowość Reblino. Na terenie sołectwa działa Świetlica Wiejska. We wsi funkcjonuje sklep spożywczo - przemysłowy. Znajdują się tam także trzy zarybione stawy - dwa w centrum wsi, trzeci przy dworcu kolejowym. W Reblinie funkcjonuje Fabryka Wag „Masa”, Spółka Rolna AGRO BELPOL z siedzibą w Kobylnicy, Zakład Kowalstwa Artystycznego. W Reblinku: AUTO HANDEL TRAKER Spółka Jawna, Gelato Firma Handlowo-Usługowa.

Zabytki
Na skraju wsi, w jej północnej części pomiędzy torami a drogą asfaltową, znajduje się w zadrzewieniu parkowym starej dębiny, założony w pierwszej połowie XIX w rodowy cmentarz ewangelicki, ze śladami nagrobków i cmentarnej kaplicy.W południowo-wschodniej części wsi, na południe od linii kolejowej, po obu stronach lokalnej drogi do Tychowa znajduje się. zespół folwarczny z drugiej połowy XIX i początku XX wieku - częściowo rozebrany. Jest to zespół posiadający kompozycję geometryczną zwartą. Składa się z trzech zasadniczych części: dawnej części rezydencjalnej obejmującej teren parku i teren dawnego ogrodu warzywnego oraz sadu, gospodarczej obejmującej podwórze folwarczne, oraz kolonii domów robotników folwarcznych. W parku nie zachowały się żadne ślady ewentualnego budynku rezydencjalnego, ani elementy małej architektury. Część gospodarcza położna jest w centralnej części założenia. Zabudowania gospodarcze tworzą dwa dziedzińce. Większy położony od północnego zachodu i mniejszy od północnego-wschodu. Kolonie domów robotników folwarcznych, zlokalizowane są na północ i na zachód od podwórza folwarcznego. Do zabytków należy również zespół budynków stacyjnych, murowanych z 1906 roku, chałupa szachulcowa z połowy XIX wieku - otynkowana (ul. Kręta 13), budynek mieszkalny szachulcowy z drugiej połowy XIX wieku (ul. Kręta 15), budynek inwentarski ze stodołą (ul. Kręta 17) z końca XIX wieku.

Rys historyczny
W języku niemieckim nazwa miejscowości brzmiała Reblin.Pierwsze przekazy o Reblinie pochodzą z XVI w. Według nich w 1500 r. miejscowość miała być lennem rodziny von Massow. W 1507 r. książę pomorski Bogusław X, nakazał Thomasowi von Massow przekazać Reblino Jurgenowi von Stuke w zamian za lenno wsi Zajączkowo W 1652 r. rodzina von Stuke odsprzedała Reblino Ludwikowi von Schachmann. Sto lat później, 17 listopada, Schachmannowie odsprzedali majątek Paulowi von Below właścicielowi Redencina. Przez następne kilkadziesiąt lat wieś w drodze spadków zmieniała kilkakrotnie właścicieli pomiędzy rodami von Below i von Puttkamer. Około 1773 r. za kwotę 4500 talarów powstała kolonia Nowe Reblino (Neu Reblin) Powstała tu owczarnia, którą zajmowało się sześciu chłopów. Około 1816 r. rodzina von Below sprzedała Reblino rotmistrzowi von Gottberg. Z kolei jego syn odsprzedał w 1897r. majątek za sumę 465.000 marek Ottonowi Wilhelmowi Ernestowi Heinrichowi von Zitzewitz z Sycewic. W 1892 r. majątek liczył łącznie 790 ha, z czego 412 ha stanowiły grunty orne, 39 ha łąki, 132 ha pastwiska, 203 ha lasy i 4 ha wody. Inwentarz żywy składał się z 31 koni, 115 sztuk bydła, 560 owiec, 35 świń. Łączny dochód jaki przynosił łącznie majątek był równy 6651 markom. W 1914r. majątek należący do Heinricha von Zitzewitz liczył 798 ha. Grunty orne stanowiły 435 ha, łąki 69 ha, pastwiska 30 ha, a lasy 247 ha. W folwarku było 28 koni, 190 sztuk bydła, 300 owiec i 100 świń. Zarządcą majątku był wówczas A. Knap, a roczny dochód wynosił 6795 marek. Podobne dane statystyczne odnotowywano w 1920r. W stosunku jednak do okresu wcześniejszego spadło znacznie pogłowie bydła, owiec i świń. Rządcą majątku miał być wówczas Peter. W latach 30-tych majątek miał powierzchnię 664 ha. Uprawiano tu wszystkie rośliny głównie jednak ziemianki - sadzeniaki oraz rośliny pastewne. W majątku pracowały 2 ciągniki firmy Lanz-Buldog. Kowalem dworskim był Franz Below, a stajniami dworskimi kierował Paul Patratz. Ostatnim przed 1945 r. właścicielem majątku był syn Heinricha, Henning von Zitzewitz. W 1939 r. zarejestrowano w Reblin 369 mieszkańców przeważnie protestantów. Ostatnim niemieckim duchownym był pastor Oskar Klopsch., zaś nauczycielem w szkole podstawowej Karl Esner. Z 8 na 9 marca 1945 r. Reblino zostaje opanowane przez wojska rosyjskie. Ludność niemiecka stopniowo wywożona zostaje do Niemiec. Ostatni wysiedleńczy transport odszedł z Reblina w końcu 1956 r.