Sycewice, Miedzno

Sołectwo  Sycewice liczy  901 mieszkańców wg stanu na dzień 30.09.2024r.

Teren, na którym usytuowana jest wieś stanowi niemalże płaska morena. Dawniej od północy otaczały ją szerokie pola, podczas, gdy na południu rozciągały się lasy i łąki, sięgające aż do wiejskich gospodarstw. Sołectwo zostało założone w 1946 roku. Obszar sołectwa obejmuje miejscowości: Sycewice i Miedzno. Miedzno to dawna osada leśna zamieszkała obecnie przez 8 osób (stan na dzień 30.09.2024r.). Siedzibą organów sołectwa są Sycewice.

Sołtys

• Pani Sylwia Panek

Rada Sołecka

• Pani Joanna Kalinowska
• Pani Jolanta Głębocka
• Pani Iwona Bartos
• Pani Aleksandra Pustkowiak 
• Pani Monika Judek

Na terenie sołectwa działają następujące instytucje publiczne: Szkoła Podstawowa im. Polskich Noblistów, filia biblioteki publicznej Gminy Kobylnica, Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej z apteką, Ochotnicza Straż Pożarna oraz świetlica wiejska prowadzona przez Gminne Centrum Kultury i Promocji w Kobylnicy. Prężnie działająca jednostka OSP włączona jest do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Liczne sukcesy w piłce nożnej odnosi Uczniowski Klub Sportowy „SPARTA” kształcąc przyszłych zawodników tej dyscypliny skupionych w Klubie Sportowym „SPARTA” Sycewice.Z powodzeniem od lat działa również koło wędkarskie PZW skupiając w swoich szeregach nie tylko dorosłych, ale też dzieci i młodzież organizując im co roku zawody wędkarskie na miejscowym jeziorze. We wsi działa Przedsiębiorstwo Rolne „Avena”, motel „Scarlet”. Sklepy ogólnospożywcze zaspokajają potrzeby mieszkańców. W Sycewicach znajduje się kościół Parafii Rzymsko-Katolickiej p.w. Św. Jana Bosko, przy którym działają warsztaty terapii zajęciowej. Parafia została utworzona przez biskupa Wilhelma Plutę 1 czerwca 1951 r. Od początku jej istnienia do 1998 Parafię obsługiwali Księża Salezjanie (SDB), obecnie księża diecezjalni.

Zabytki
Park krajobrazowy z XIX w. o powierzchni 30 ha, składający się z kilku części kompozycyjnych (aleje dębowe, jesionowe, lipowe, park przypałacowy, park leśny), wpisany do rejestru zabytków. Do ewidencji zabytków zostały wpisane również budynki z końca XIX w. Należą do nich: zespół folwarczny - murowany, gorzelnia, wielofunkcyjny budynek gospodarczy, murowany budynek mieszkalny przy ul. Pocztowej, zespół budynków kolejowych.W Sycewicach są dwa cmentarze ewangelickie Pierwszy pochodzi z przełomu XIX/XX wieku i leży kilometr od wsi w kierunku zachodnim przy polnej drodze do leśniczówki. Mogiły ułożone są tu w rzędach, nagrobki zostały zniszczone. Druga nekropolia o zbliżonej powierzchni 0,25 ha także zlokalizowana jest kilometr od wsi, przy drodze do leśniczówki, w otoczeniu pól. Pozostały widoczne rzędy mogił, jednakże brak już na nich nagrobków. Granice wyznacza żywopłot z żywotnika.

Rys historyczny
Nazwa wsi jest nazwą patrotronimiczną z formatonem - ice i pochodzi od nazwy osobowej Syc lub Szyc z niemieckiego Zitewitz. Na przestrzeni wieków spotykamy takie oto nazwy tej miejscowości: Siczowicze (1347), Czitzewitze (1357), Setzewicze (1399), Zitzewitz (1485).Układ architektoniczny wsi ma charakter ulicówki. Z czasów wczesnohistorycznych pochodzą obwałowania istniejące z południowej strony Sycewic. Wieś należała do dóbr lennych rodu Zitzewitz. Pierwszym właścicielem od roku 1410 był Peter von Zitzewitz, do którego należało również Kusowo. W 1585r. Georg von Zitzewitz zapoczątkował podział rodziny na dwie linie i został protoplasta drugiej gałęzi oraz dokonał podziału dóbr na część A i B,, które do roku 1945 pozostały w rękach Zitzewitzów. W dokumentach jako właściciele wymieniano porucznika Clausa von Zitzewitz, Jürgena von Zitzewitz - dziedziczącego dobra oraz kapitana Jacoba Jürgena von Zitzewitz.W 1784r. majątek Sycewice składał się z dwóch folwarków, dziewięciu rolników i trzech kosetów.Ponadto była kuźnia, karczma, budynek szkolny, trzech właścicieli domów bez gruntu oraz 25 kominów. Jednym z najwyraźniejszych członków rodu był Wilhelm Zitzewitz. Był to człowiek wykształcony, studiował rolnictwo, a poczynając od 1862r. zaczął Sycewice urbanizować. Przez lata ponadto Wilhelm powiększał majątek i dbał o siedzibę rodową. W 1834r. Wilhelm kupił Cecenowo oraz Dargoleżę (aktualnie w gminie Główczyce). W 1871r. dokupuje jeszcze od kapitana Valeriana von Bellow Gać oraz część Nosalina. W 1901r. Wilhelm von Zitzewitz z posiadanych dóbr w pobliżu majątku rodowego, tj. Sycewice, Gacu oraz części Nosalina utworzył majorat, na podstawie którego wymienione dobra nie podlegające podziałowi mógł dziedziczyć najstarszy syn. W 1900r. odbyły się okolicznościowe obchody 600-lecia istnienia rodu, a w 1909r. Wilhelm von Zitzewitz otrzymał od króla pruskiego tytuł szlachecki. Po śmierci Wilhelma, która nastąpiła w 1925r. majątek przeszedł we władanie jego syna Heinricha. Odbudował on wystawiony w 1905r. pałac i założył okazały park. Już w 1934r. wieś doposażono w kanalizację i wspaniała nawierzchnię głównej drogi. W 1938r. w skład rodowych dóbr wchodziło łącznie 934 ha ziemi, w tym 505 ha użytków rolnych, 84 ha łąk, 53 ha pastwisk, aż 245 ha lasów, 3 ha wód i 44 ha nieużytków. Pogłowie zwierząt kopytnych liczyło 52 konie, 170 sztuk bydła, 313 owiec i 40 świń. Gospodarka była prowadzona bardzo fachowo, w jej całokształcie dużą rolę odgrywała owczarnia, stadnina koni i gorzelnia produkująca spirytus z ziemniaków i żyta, należała ona do największych i najnowocześniejszych w okolicy. W Sycewicach była także kasa zapomogowo-pożyczkowa, gospoda Ericha Tosaka, młyn Puttkamerów, kuźnia Franza Mielka, przedsiębiorstwo utylizacji odpadów zwierzęcych. Siodlarstwem zajmował się F. Schlawin, szewstwem R. Garbe i O. Schuweckow, kołodziejstwem O. Damaschke, a handlem bydłem Heyer Klatt i Pamplum.Wszyscy mieszkańcy Sycewic byli ewangelikami. Od bardzo wczesnych lat w majątku prowadzono działalność oświatową. Pierwszy budynek szkolny funkcjonować zaczął już w 1818r., wówczas naukę w szkole pobierało 16-tu uczniów. W roku 1862 oddano nową szkołę, zaś w 1912r. powstał jeszcze jeden budynek szkolny. szkoła zlokalizowana była pośrodku wsi, opodal drogi Słupsk-Sławno. Uczniów rokrocznie przybywało, w 1830r. było ich 30, a w 1846 już 67. Patronat nad szkoła sprawował właściciel majątku, on też wybierał nauczycieli. Pracowali tu m.in. Eduard Selke (do 1928r.), Richard Neubuser (1928-1930) do roku 1945 Otto Bausemer.Sycewice są miejscowością składająca się z dwóch zasadniczych części: zespołu folwarcznego zajmującego północno-wschodnia część wsi i zlokalizowanego na zakończenie wewnętrznej drogi wiejskiej oraz z właściwej zabudowy wiejskiej. Zabudowa właściwa wsi leży poza zespołem folwarcznym po obu stronach drogi do Szczecina.Zespół folwarczny posiada kompozycję zwartą. Składa się z dwóch części podzielonych wtórnie ogrodzeniami: zespołu gospodarczego położonego w zachodniej części założenia oraz zespołu pałacowo-parkowego, obecnie zachowanego w stanie szczątkowym parku i nieistniejącego już pałacu, który po wojnie spalili żołnierze Armii Czerwonej, a znajdował się w części południowo-wschodniej i wschodniej.