Kuleszewo, Giełdoń

Sołectwo Kuleszewo liczy 384 mieszkańców wg stanu na dzień 31.12.2024r.

Położona jest w środkowej części Gminy Kobylnica, wzdłuż drogi powiatowej Słupsk-Miastko.
Sołectwo zostało założone w 1946 roku. Obszar sołectwa obejmuje miejscowość Kuleszewo oraz Giełdoń - wieś zamieszkiwaną przez 9 osób (wg stanu na dzień 31.12.2024r.). Siedzibą organów sołectwa jest miejscowość Kuleszewo.

Sołtys

• Pani Barbara Stępień

Rada Sołecka

• Pani Kamila Szymczak
• Pani Krystyna Olech
• Pani Joanna Wasiuk
• Pan Jacek Ventzke

Do zabytków znajdujących się na terenie sołectwa , wpisanych do rejestru zabytków zalicza się kościół filialny Parafii Rzymsko-Katolickiej w Kuleszewie wraz z cmentarzem z połowy XVIII w.
Na terenie sołectwa działa Świetlica Wiejska.

Rys historyczny
Kuleszewo - wcześniejsze nazwy to: Kullesow, Kollezew i Kullitzow. W 1393 w dokumentach odnajdujemy wzmiankę o Laurenz'u Koske von Culsow, natomiast w dokumencie datowanym na 13.06.1397 wymieniono Derseke'a Cusseke von Culsow. Do końca XIV wieku Kuleszewo należało do rozległych dóbr rodziny Kutzeke, która jako swoich przodków wskazywała znany pomorski ród von Zitzewitzów. W XV wieku majątek przeszedł w posiadanie rodziny von Boehn, aby pozostać w ich rękach do 1945 roku . Przez krótki okres czasu, w 1678 roku, drogą zastawutrafił do Hansa georga von Below. Constantin von Boehn wybudował w Kuleszewie gorzelnię i przebudował siedzibę. Najstarsze skrzydło dworu zostało zastąpione nowym o p[przestrzennych pokojach i z sala balową. W 1914 roku majatek przejął jego syn Georg von Boehn, którego słowo miało wielką wagę wśród obywateli.

Zabytki
Jednym z najciekawszych obiektów w Kuleszewie jest XVI-wieczny kościół - obecnie katolicki pod wezwaniem Św. Józefa, pierwotnie, jak większość kościołów na ziemi pomorskiej, służący obrządkowi ewangelickiemu. Fundatorami kościoła w 1587 roku byli ówcześni właściciele wsi - Jurgen i Michał von Boehn, co potwierdzają znajdujące się w kościele inskrypcje na epitafium z 1626 roku kanonika Frantza Boehn z Kołobrzegu oraz inskrypcje na dzwonach kościelnych opisane przez Ludwiga Bottgera w 1894 roku. Kościół w obecnym kształcie wzniesiony został w połowie XVIII wieku na planie krzyża. Posiada konstrukcję szkieletową z wypełnieniem ceglanym. Jest to obiekt jednonawowy z dwoma symetrycznymi przybudówkami. Trój spadowy dach kryty jest dachówką karpiówką. Zabytkowe wyposażenie kościoła to barokowy ołtarz z 1744 roku oraz ambona zbudowana w tym samym stylu. Na szczególną uwagę zasługuje późnogotycka rzeźba Chrystusa w ołtarzu głównym oraz znajdująca się obok ołtarza płyta nagrobna - epitafium, wspomnianego już, kanonika z Kołobrzegu Frantza von Boehn z małżonką, ubranego w rycerski strój dworski z 1626 r. W latach 90 - tych XX wieku kościół został rozebrany i ponownie zrekonstruowany.