Sołectwo Runowo Sławieńskie liczy 162 mieszkańców wg stanu na dzień 31.03.2025r. Sołectwo zostało założone w 1959 r. Obszar sołectwa obejmuje wieś Runowo Sławieńskie.
Zlokalizowane jest w odległości 2,5 km na południe od drogi krajowej E-6 Słupsk-Szczecin przy szosie wiodącej od tej trasy przez Reblino do Wrzącej i Tychowa.
Otoczenie wsi stanowią morenowe wzniesienia, na których rozciągają się pola uprawne i łąki. W oddaleniu od zabudowy wiejskiej, po stronie północnej i zachodniej przepływają cieki wodne o nazwie Ściegnica i ciek Sycewicki. W najbliższym otoczeniu wsi brak lasów. Niewielkie zalesione tereny rozciągają się na wschód od Runowa w kierunku Mirocina oraz na zachód nad rzeczką Ściegnica. Pośrodku wsi usytuowany jest duży, częściowo zarośnięty staw, wokół którego skupia się część zabudowań, między innymi niektóre pofolwarczne domy mieszkalne.
Sołtys
Rada Sołecka
Rys historyczny
Niemiecka nazwa miejscowości brzmiała Klein Runow. Wieś najprawdopodobniej założył 15 marca 1598 r. Paul von Below. W listach podatkowych z 1655 r. obok nazwiska Belowów występują również von Massow i von Krockow. W następnych latach najprawdopodobniej Krockowowie przejęli część Runowa należącą do Massowów, gdyż w roku 1666 obok Bertrama von Below występuje tylko Joahim Reinhold von Krockow. 3 marca 1699 r. Bertram von Below odsprzedał Runowo swemu zięciowi Johannowi Peterowi von Puttkamerowi, który w roku 1706 dokupił do majątku folwark Annaburg (obecnie kolonia Runowa), Mirocin i część wsi Reblino. Po Johanie majątek odziedziczył jego syn Franz Jacob von Puttkamer. Od Franza w roku 1733 Runowo i Annaburg odkupili von Belowie z Redencina i z Gaci. Kolejnym właścicielem był Paul Bertram von Below z Gaci. Po śmierci Paula Runowo wraz z Annaburgiem przeszło w posiadanie Klausa Bertrama von Below, a nastepnie w posiadanie kapitana Martina Ernesta von Below. W roku 1784 Oktavio I von Below z Redencina założył fundacje rodzinną w skład której wchodziły Redencin - Zębowo - Miechnik - Runowo. W roku 1892 majątek Runowo liczył 418 ha ziemi w tym 318 ha ziemi uprawnej, 59 ha łąk, 40 ha pastwisk, 1 ha wód. Hodowano 24 konie, 70 sztuk bydła w tym 50 krów mlecznych, 300 owiec i 20 świń. W roku 1914 kiedy właścicielem wsi był Oktavio II von Below, powierzchnia gruntów była taka sama jak w końcu XIX w, z tym, że zmniejszył się areał pastwisk na rzecz lasów, których było 10 ha, pastwisk 30 ha, zaś inwentarz żywy liczył 26 koni, 110 sztuk bydła, w tym 50 krów mlecznych. W roku 1922 Runowo zostało wyłączone z fundacji decyzją całej rodziny i przejęte na własność przez Gerda von Below urodzonego w 1892r. w Gaci. Był on ostatnim właścicielem Runowa. Zmarł 8 grudnia 1953r. w niewoli radzieckiej jako generał major. Jego żona zmarła 10 października 1945r. w czasie gdy wojska radzieckie stacjonowały w Runowie.Zespół dworsko-folwarczny kształtował się na przełomie XIX i XX w. Dwór zbudowany z pruskiego muru został po II wojnie częściowo zniszczony przez wichurę, a później całkowicie rozebrany. Obiekty w podwórzu folwarcznym zostały częściowo wyburzone. te, które zachowały się do czasów obecnych pochodzą zapewne z początku XX w. Na spichlerzu i stajni zachowała się data 1901r. i inicjały ówczesnego właściciela P. v B. - Paul von Below.
